مهارت های ارتباط غیرکلامی اساتید راهنما از دیدگاه دانشجویان دانشکده های بهداشت و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان

مقدمه: یکی از مهم ترین اصول مشاوره، استفاده صحیح از مهارت های ارتباطی است و ارتباط غیر کلامی، یکی از مؤثرترین انواع این ارتباطات است. هدف این مطالعه، بررسی دیدگاه دانشجویان دانشکده های بهداشت و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، پیرامون مهارت های ارتباط غیرکلامی اساتید راهنما است. روش ها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1388، دیدگاه 202 نفر از دانشجویان دانشکده های بهداشت و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان پیرامون مهارت های ارتباط غیرکلامی و رضایت مندی از عملکرد اساتید راهنما مورد سنجش قرار گرفت. دانشجویان به روش طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد مطالعه، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که مهارت های ارتباط غیرکلامی را در پنج بعد و در قالب 39 گویه و میزان رضایت از استاد راهنما را در قالب یک سؤال مورد سنجش قرار می داد. روایی پرسشنامه به روش روایی محتوی تأیید و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (96/0 =α) تأیید شد. داده ها از طریق آزمون های آمار توصیفی و آزمون های ناپارامتریک استنباطی (من ویتنی، کروسکال والیس، فریدمن و ضریب همبستگی اسپیرمن) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: از دیدگاه دانشجویان نمره مهارت های ارتباط غیرکلامی اساتید راهنما به طور کلی 71/0±39/3 بود (بر مبنای 5). بیشترین میانگین مربوط به پوشش ظاهری10/1±76/3 و حالت چهره اساتید هنگام مشاوره 07/1±54/3 نشان داده شد. همچنین میانگین نمره رضایت دانشجویان از استاد راهنما 28/1±36/3 بود. آزمون اسپیرمن همبستگی معناداری بین میزان رضایت دانشجویان از عملکرد اساتید راهنما و ابعاد پنج گانه مهارت غیرکلامی را نشان داد. سطح معناداری آزمون ها (05/0>α) در نظر گرفته شد نتیجه گیری: بر اساس نتایج، سطح مهارت ارتباط غیرکلامی و نیز رضایت مندی از عملکرد اساتید راهنما از دیدگاه دانشجویان در حد متوسط ارزیابی شد. ضروری است مسؤولین دانشکده های مورد مطالعه از طریق تدوین راهبردهای مؤثر، زمینه ارتقای ارتباط اساتید را فراهم آورند. این امر به نوبه خود موجب افزایش سطح رضایت مندی دانشجویان و نیز بهبود کیفیت جلسات مشاوره خواهد شد.